THINK BIG: Books on my Nightstand

YOU ARE NEVER TOO OLD TO CLIMB OUT OF YOUR WINDOW FOR A LIFE ADVENTURE…..

 

This month involved many horizontal moments in bed as I have been dealing with a back pain crisis. Thinking on the bright side, I thought that this situation would allow me to become fully absorbed to my summer reading list. But, NO! I only managed to finish reading The Hundred-Year Old Man Who Climbed Out of the Window and Disappeared by Jonas Jonasson.

And I am glad  that I did, as by the end of the book I kept thinking that if Allan (the protagonist) managed to climb out of his bedroom window, into the flowerbed and make his getaway, I could as well. You see.. "This manoeuvre required a bit of effort, since Allan was one hundred years old." (p.7 )

I will go ahead and preface by saying that it is a LOVE or HATE book. To begin with, I was intrigued by its title and stunning cover design with embossed feel. It turned out a quirky, amusing, intelligent book that as I was going through its pages, I was falling in love with. An adventure novel revolving around some of the major international events of the 20th century and involving criminals, several murders, a suitcase full of cash, incompetent police, leaders, presidents, tyrants, multiple plot twists, black humour and some things out of my usual reading zone like pee-slippers (so called because men of an advanced age rarely pee further than their shoes), an atom bomb, lots of vodka and an elephant…. Most of all, I fell in love with Allan’s, the protagonist’s, strong will besides his old age, his care-free attitude to life, his enlightened, entertaining and vivacious, optimistic character "You see Benny, said Allan That’s what I mean by thinking positively. The problem immediately became a whole ton less" (p. 346), as well as his wisdom "Well, now you can see how sensible it is not to start your day by guessing what might happen, said Allan" (p. 209).  

This book is crying out loud to me: It’s never too late to start over again!

Στο κομοδίνο μου 

Αυτό το μήνα, πόνος στη μέση μου με κράτησε αρκετές φορές οριζοντιωμένη στο κρεβάτι. Σε μία προσπάθεια να δω τη θετική πλευρά της κατάστασης, σκέφτηκα ότι είναι μία καλή ευκαιρία να αφοσιωθώ στη λίστα της καλοκαιρινής μου ανάγνωσης. Αλλά, μάταια! Κατάφερα μόνο να τελειώσω το βιβλίο "Ο Εκατοντάχρονος που Πήδηξε από το Παράθυρο και Εξαφανίστηκε" του Γιούνας Γιούνασον.

Χαίρομαι που το έκανα, καθώς μόλις τελείωσα το βιβλίο άρχισα να σκέφτομαι αν ο Άλαν (ο πρωταγωνιστής) κατάφερε να πηδήξει από το παράθυρο του δωματίου του και να κάνει τη μεγάλη έξοδο, σίγουρα μπορώ να καταφέρω κι εγώ. Βλέπεις… "Τον δυσκόλεψε τούτο το εγχείρημα. Και δεν ήταν διόλου παράξενο, μια που ο Άλαν συμπλήρωνε τα εκατό χρόνια ακριβώς εκείνη τη μέρα" (σελ. 11).

Πρόκειται για ένα βιβλίο που πάρα πολλοί το λάτρεψαν, ενώ άλλοι πάλι απογοητευμένοι αναγνώστες δεν κατάφεραν να το τελειώσουν. Αρχικά κέντρισε το ενδιαφέρον μου ο τίτλος του βιβλίου αλλά και το ιδιαίτερο εξώφυλλο με τυπογραφικά στοιχεία. Αποδείχθηκε ένα ανατρεπτικό, διασκεδαστικό, πολύ έξυπνο βιβλίο, το οποίο όσο το διάβαζα, τόσο πιο πολύ με συγκινούσε. Ένα βιβλίο περιπέτειας που πραγματεύεται μερικά από τα πιο σημαντικά διεθνή πολιτικοκοινωνικά γεγονότα του 20^ου αιώνα και περιλαμβάνει εγκληματίες, φόνους, μια βαλίτσα γεμάτη μετρητά, ανίκανους αστυνομικούς, ηγέτες, προέδρους, τύραννους, πολλές ανατροπές στην πλοκή, πνευματώδη σάτιρα και πράγματα πέρα από τα συνηθισμένα, όπως κατρουλοπαντόφλες (ονομάζονται έτσι επειδή οι πολύ ώριμοι άντρες σπάνια φτάνουν μακρύτερα από τα παπούτσια τους όταν κατουράνε), μία ατομική βόμβα, πολύ βότκα και έναν ελέφαντα…. Μα πάνω απ’ όλα, λάτρεψα το πάθος του πρωταγωνιστή, Άλαν, για ζωή παρά την περασμένη ηλικία του, την ανέμελη του στάση ζωής, τον διασκεδαστικό, ζωντανό χαρακτήρα του, την αισιοδοξία του "Βλέπεις, Μπένι; Έκανε ο Άλαν. Αυτό εννοώ όταν μιλάω για θετική σκέψη. Αμέσως το πρόβλημα έγινε μισό τόνο μικρότερο." (σελ. 424) και τη σοφία του "Εδώ βλέπεις πόσο καλό είναι να μην αρχίζεις τη μέρα σου προσπαθώντας να μαντέψεις πώς θα εξελιχθεί, είπε ο Άλαν" (σελ. 258). 

Αυτό το βιβλίο μου φωνάζει: Έλα, δεν μπορεί να είναι τόσο άσχημα τα πράγματα,  ποτέ δεν είναι αργά να κάνεις μία νέα αρχή!

* Τhe above photo was taken for personal use. Please just make sure to link back to my blog, if you use the above image.