Στο κομοδίνο μου
Πρόσφατα παρακολούθησα την κινηματογραφική μεταφορά του
βιβλίου "Μικρά Αγγλία" της Ιωάννας Καρυστιάνη από τον κ. Παντελή Βούλγαρη, τη
θεατρική μεταφορά του βιβλίου "Γράμμα σ’ ένα παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ" της Oriana
Fallaci από την ηθοποιό Ζέτα Δούκα, αλλά για πρώτη φορά άκουσα για διηγήματα εμπνευσμένα από στίχους τραγουδιών στην παρουσίαση
του βιβλίου "Ξημέρωσε ξανά". Μάλλον θα συμφωνείτε μαζί μου ότι το σύνηθες είναι η μουσική
επένδυση του λόγου και όχι το αντίστροφο. Το πρωτοποριακό αυτό εγχείρημα της "απομελοποίησης"
των συνθέσεων του τραγουδοποιού Κώστα Τηλαβερίδη από τον αγαπημένο φίλο και
Θεσσαλονικιό συγγραφέα, Χρήστο Αντωνιάδη,
βρίσκεται αυτό το μήνα στο κομοδίνο μου.
Σύγχρονοι ήρωες και ιστορίες που εκτυλίσσονται στην Αθήνα "της γκρίζας
επανάληψης και των τυποποιημένων ανθρώπινων σχέσεων" ξεπηδούν μέσα από τους στίχους
και τις μουσικές του Κώστα Τηλαβερίδη. Σε μία συλλογή 4 φαινομενικά ανεξάρτητων διηγημάτων, που πραγματεύονται
τη διαφορετικότητα, τη μοναξιά, τη δίνη της ανίας, την παραίτηση από τις μικρές
χαρές, την κοινωνική ανισότητα, τον συμβιβασμό, αλλά και τον έρωτα, τη φιλία,
την αισιοδοξία για ένα ευνοϊκότερο αύριο, μπλέκονται με μαεστρία οι ζωές και τα πολύπλοκα συναισθήματα των
ηρώων, οι οποίοι γίνονται εκφραστές της σύγχρονης, γκρίζας ελληνικής
πραγματικότητας. Όμως,
Για δες ξημέρωσε ξανά
όλα τα βλέπω καθαρά
τα μαύρα σύννεφα σε μία γωνιά μαζεύω
κι απ’ το μπαλκόνι τους τον κόσμο αγναντεύω
για δες ξημέρωσε ξανά
Καλή ανάγνωση!
Προτάσεις για την επόμενη λίστα ανάγνωσης είναι ευπρόσδεκτες! Αφήστε σχόλιο στην παρακάτω φόρμα επικοινωνίας ή μήνυμα μέσω e-mail : thinkpink.thinkbig@gmail.com ή εναλλακτικά στο facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου