Σελίδες

15 Μαΐ 2013

THINK BIG

Στο κομοδίνο μου

Καθώς γράφω για τα βιβλία που πέρασαν πρόσφατα από το κομοδίνο μου, διαπιστώνω ότι και τα 4 αφορούν την ωμή, επίπονη αλήθεια της αλήθειας, αλλά και τις αντοχές που κρύβει η ανθρώπινη φύση για επιβίωση είτε πρόκειται για ερωτικές απογοητεύσεις, προδοσία, επαγγελματικές αποτυχίες, άπιαστα όνειρα, είτε για πόλεμο και θάνατο. 


Αναρωτιέμαι πόσο δύσκολο είναι να αγωνιζόμαστε για την ευτυχία μας σε ένα τόσο σύνθετο κόσμο, να αποδεχόμαστε την αποτυχία μας και με γενναιότητα να κάνουμε ένα βήμα μπροστά;


Όταν η μόνη σταθερά στη ζωή μας είναι η αλλαγή, γιατί είναι τόσο δύσκολο να ξορκίσουμε κάθε αντίσταση και να την αποδεχθούμε;





{1} Ο πιο μακρινός πλανήτης που ξέρω: Η προτροπή να στηρίξουμε την πρώτη συγγραφική απόπειρα της δικιάς μας, νεαρής Θεσσαλονικιάς, Ισμήνης Τορνιβούκα, ήταν η αφορμή για την επιλογή του βιβλίου το οποίο απαρτίζεται από γλυκόπικρες ιστορίες που πραγματεύονται κυρίως τον έρωτα, αλλά και τη φιλία, το χωρισμό, τη μαγειρική, το θάνατο, τα άπιαστα όνειρα, το χρόνο που περνά. Με εξέπληξε η τόσο ώριμη αντίδραση μίας νεαρής κοπέλας στην απώλεια: η αποδοχή της και το θάρρος να προχωράμε παρακάτω - αλλά και η τόσο ρεαλιστική αποτύπωσή της στο χαρτί:"Το να μεγαλώνεις σημαίνει να συγχωρείς όλα αυτά που δεν μπορούν ποτέ να είναι όπως φαντάστηκες. Τους ανθρώπους που σε πλήγωσαν. Αυτούς που σε αγάπησαν, όσο μπορούσαν, αλλά όχι αρκετά. Αυτούς που δεν ήταν τέλειοι ή που δεν τους γνώρισες τη σωστή στιγμή. Να τους συγχωρείς, να τους καταλαβαίνεις και ύστερα να συνεχίζεις. Το να μεγαλώνεις, σημαίνει να μαθαίνεις ότι μπορείς κάποια πράγματα να τα ξεπεράσεις." (σελ. 248)

'Ενα βιβλίο για όλους εμάς που νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να μεγαλώσουμε, το οποίο όμως μας γεμίζει με αισιοδοξία αναδεικνύοντας τις αντοχές της ανθρώπινης φύσης: "Όσο κι αν ερωτεύτηκα τη Μι με όλη μου την καρδιά, όσο και αν συνέχισα να την αγαπάω, δεν πέθανα μακριά της. Έμαθα να ζω με τον πόνο της απουσίας της, τον συνήθισα-πάγωσα την εικόνα της στο βαθύτερο μέρος της καρδιάς  μου και συνέχισα να ζω. Δεν είχα παράπονα από τη ζωή μου". (σελ. 271).  

Ένα ιδιαίτερο μυθιστόρημα με φρέσκια γραφή που άγγιξε την καρδιά μου, αλλά και όλες μου τις αισθήσεις, με προβλημάτισε και σίγουρα θέλω να το διαβάσω ξανά.

{2} Wolfram Ένα αγόρι πάει στον πόλεμο: Η αλήθεια είναι ότι δεν επέλεξα αυτό το βιβλίο, αλλά το δανείστηκα από τον Mr A, ο οποίος έχει ένα ζωντανό ενδιαφέρον για την ιστορία του Τρίτου Ράιχ, πλαισιωμένη από ιστορικά στοιχεία, μαρτυρίες και φωτογραφικό υλικό.  Επειδή πιστεύω ότι για κάθε ιστορικό γεγονός υπάρχει και μία διαφορετική οπτική γωνία, με μαγνήτισε η συγκλονιστική, χωρίς όμως συναισθηματισμούς και λογοτεχνικές εξάρσεις, μαρτυρία του νεαρού Γερμανού, Wolfram, για τη φρίκη του βάρβαρου ναζιστικού καθεστώτος, όπως τη βίωσε ο ίδιος. 

{3} The Paris Wife: Παθιασμένος έρωτας, αγάπη, προδοσία και φίλοι, όπως οι Fitzgeralds και η Gertrurde Stein, στο Παρίσι του 1920 συντελούν μία πικάντικη και σπαραξικάρδια ιστορία αγάπης που με καθήλωσε με την ωμή, επίπονη αλήθεια της αλήθειας. Ο Hemingway, ανερχόμενος τότε συγγραφέας, περνάει από την αφάνεια στην επιτυχία έχοντας δίπλα του τη γυναίκα του Hadley, η οποία έχει τον τριπλό απαιτητικό ρόλο της συντρόφου-μητέρας του παιδιού του, φίλης και μούσας του. Ο Hemingway ταλαντεύεται για λίγο στα αλληλοσυγκρουόμενα  "εγώ" του και τελικά επιλέγει την επίπονη προδοσία του ανθρώπου που τον αγάπησε και στήριξε. 

{4} Ποιός πήρε το τυρί μου: Μου δωρίστηκε από έναν αξιαγάπητο άνθρωπο, όταν έμαθε ότι βίωνα μία πάρα πολύ δύσκολη προσωπική και επαγγελματική στιγμή στη ζωή μου και από τότε, αυτό το μικρό, αλλά θαυματουργό βιβλιαράκι με σκληρό εξώφυλλο έχει την πρωτοκαθεδρία στο κομοδίνο μου, υπενθυμίζοντάς μου μέσα από μία αλληγορική ιστορία ότι η μόνη σταθερά στη ζωή μας είναι η αλλαγή. Άλλοι τη μυρίζονται νωρίς και προσαρμόζονται, άλλοι πάλι αρνούνται να την παραδεχθούν και αντιστέκονται. Όμως, κοινός στόχος όλων μας είναι να βρούμε το δρόμο μας μέσα στο λαβύρινθο, όταν τα πράγματα αλλάζουν. Ένα εκπληκτικό βιβλίο για όλους εμάς που προσπαθούμε να δούμε το φως στο τούνελ της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου